معنی گستاخ رو در فرهنگ فارسی عمید

روندۀ گستاخ و بی پروا، آنکه طریق گستاخی پیش گیرد

معنی گستاخ رو در لغت نامه دهخدا

بیباک رو. آنکه در رفتار ملاحظه از چیزی نکند:، گستاخ روان آن گذرگاه، کردند درون آن حرم راه.، نظامی

معنی گستاخ رو در لغت نامه دهخدا

بیشرم. وقیح. پررو. در مجموعۀ مترادفات آمده: ’بی حیائی و بی شرمی’ و این معنی صحیح نیست و معنی گستاخ رویی است:، بدان در هرکه بالاتر فروتر، کسی کافکنده تر گستاخ روتر.، نظامی.، رجوع به گستاخ روی و گستاخ رویی شود

معنی گستاخ رو در فرهنگ لغت هوشیار

آنکه در رفتار از چیزی ملاحظه نکند رونده بی باک: گستاخ روان آن گذرگاه کردند درون آن حرم راه. (نظامی)

معنی گستاخ رو - جستجوی لغت در جدول جو

گستاخ رو

فرهنگ فارسی عمید

گستاخ رو

فرهنگ فارسی عمید

گستاخ رو

لغت نامه دهخدا

گستاخ رو

لغت نامه دهخدا

گستاخ رو

فرهنگ لغت هوشیار

گستاخ رویی

بی پروایی، بی شرمی

فرهنگ فارسی عمید

گستاخ روی

(گُ)

کنایه از بی شرم و بی حیا. (آنندراج). رجوع به گستاخ رو و گستاخ رویی شود

لغت نامه دهخدا

گستاخ رویی

(گُ)

بی شرمی. بی حیایی:
چو از بیطاقتی شوریده دل شد
از آن گستاخ روییها خجل شد.
نظامی.
پس از یکچند چون بیداردل گشت
از آن گستاخ روییها خجل گشت.
نظامی.
چو گستاخ رویی بر این داشته ست
که در پرده پوشیده نگذاشته ست.
نظامی.
چو شیرین یافت آن گستاخ رویی
بدو گفتا در این صورت چه گویی.
نظامی

لغت نامه دهخدا

گستاخ گوی

(مَ / مِ)

بی محاباگوی و بی صرفه گوی. (آنندراج) :
از آن بوالفضولان گستاخ گوی
وز آن بوالحکیمان دیوانه خوی.
نظامی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

گستاخ کن

(لَ / لِ حَ / حُو)

جسورکننده. دلیرکننده. پرروکننده. بی شرم کننده.
- لهو گستاخ کن:
نباید کز آن لهو گستاخ کن
رود با تو گستاخیی در سخن.
نظامی (اقبالنامه ص 158)

لغت نامه دهخدا

گستاخ رویی

جسارت بی پروایی، بی شرمی وقاحت بی حیایی: چو شیرین یافت آن گستاخ رویی بدو گفتا درین صورت چه گویی ک (نظامی)

فرهنگ لغت هوشیار